داستانک/ نامه دست به صاحبش!

خراسان/ انیشتین معتقد بود: «کفش بنددار بدترین نوع کفش است. چون دست آدمی که می تواند کارهای بهتری انجام بدهد را دایم درگیر باز و بسته کردن بند کفش می کند. ضمن این که زمان را نیز هدر می دهد.» من یک عمر است که برای شما بند کفش می بندم، پول می شمارم، سیفون می کشم، هنگام دروغ گفتن تان سر شما را می خارانم و ... اگر هم فراغتی پیش بیاید مثل انبر کلاغی و آچار فرانسه که اوقات بیکاری روی دیوار مکانیکی آویزان می شوند، به شانه شما آویزان می شوم و هنگام راه رفتن مثل پاندول ساعت جلو و عقب می روم. یادش به خیر ایام نداری که با من صورت خودتان را سرخ می کردید. نه به خاطر سیلی، به خاطر صداقت ایام نداری است که گفتم یادش به خیر. به نظر من کاربرد دست، تنها موارد ذکر شده بالا نیست. به عنوان یک دست، دوست دارم کودکی نوازش کنم، گل هدیه بدهم، تار بنوازم، نقاشی بکشم، راه خانه دوست را به رهگذر گم شده نشان بدهم اما همه این ها به این بستگی دارد که ذهن شما به دوستی و هنر فکر کند و گرنه یک دست صدا ندارد. اسماعیل فریدونی با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید پولان فارس...