املاک نجومی نصیب «از ما بهتران» شد/ چرا از پول خودمان، یک آجر هم به ما نرسید؟

گیل نگاه  :  «سالهاست پول داده ایم ولی هنوز انتظار می کشیم؛ اوایل دلخوش بودیم، می گفتیم شاید اتفاقی بیفتد و ما هم خانه دار شویم؛ حالا دیگر چند سالی می شود که قطع امید کرده ایم؛ اما چند هفته ای است دوباره داغ دلمان تازه شده؛ از روزی که جناب شهردار، کاندید ریاست جمهوری شد و شروع کرد از منافع ملی صحبت کردن، از روزی که از منافع ۹۶ درصدی ها گفت، از روزی که از ایجاد اشتغال و رسیدگی به کارگران گفت، از همان روز دوباره دردهایمان تازه شده، دوباره یاد این افتادیم که در این سالها در شهرداری تهران چه کشیده ایم، یاد وعده هایی افتادیم که همه باد هوا از آب درآمد.» این ها را علی می گوید. علی یک راننده شرکت واحد است؛ خانه اش، مارلیک کرج است؛ در یکی از خط های اتوبوس مرکز به جنوب شهر تهران کار می کند، روزی دو ساعت، بلکه بیشتر در راه رفت است و همین قدر طول می کشد که به خانه استیجاری در مارلیک کرج برگردد. علی می گوید به یک واحد فکسنی حوالی پاسگاه نعمت آباد هم راضی بودیم، اما از ثروت های شهرداری تهران، همینقدر هم نصیب ما کارگران نشد. سهیل، نام پروژه ای است که قرار بود سال ۹۰ به کارگران شرکت واحد تحویل ... پولان فارس...